Czy istnieje pewna recepta na biznesowe osiągnięcia? Czy można wyodrębnić czynniki sukcesu, których zastosowanie gwarantuje organizacji uzyskanie przewagi konkurencyjnej, większe zyski i długotrwałą strategię szeroko pojętego wzrostu?

Które firmy osiągają największe sukcesy?

Otóż, okazuje się, że można. Czynniki te zostały wyodrębnione na bazie wieloletnich badań setek firm, prowadzonych przez zespół naukowców pod okiem Jima Collinsa. Po dziś dzień wyodrębnione czynniki stanowić mogą schemat postępowania dla każdej organizacji, która chce odnosić spektakularne sukcesy, w każdej branży, w każdych czasach, pod rządami zmieniających się prezesów.

Członkowie zespołu badawczego Jima Collinsa przeanalizowali firmy z listy Fortune 500, które w okresie 1965 – 1995, po 15 latach przeciętności, osiągnęły 15 lat niesłychanego rozwoju i ogromnego sukcesu (niezależnie od swej branży czy koniunktury na rynku, a także przy zmieniających się osobach w zarządzie).  Co ciekawe, firm tych jest tylko 11 (m.in. Coca Cola, Intel, General Electric).

Na ich bazie opracowano uniwersalną strategię sukcesu, z którą warto, by zapoznał się zarówno szef całej firmy, jak i szef działu, czy szeregowy pracownik. Udowodniono bowiem, że strategia ta przynosi sukces w zasadzie wszędzie tam, gdzie zastosuje się szczegółowo jej wytyczne.

Poznaj 7 czynników sukcesu:

1. Przwództwo

Bynajmniej nie charyzmatyczne i przebojowe. Przywództwo oparte na wewnętrznej sile lidera, ale pełnej spokoju, skromności i życiowej pokory. Było to pierwszym zaskoczeniem badaczy i zostało zweryfikowane w innych, niezależnych badaniach.

2. Dobór odpowiednich ludzi

Należy zauważyć, że są oni ważniejsi niż sama strategia działania. To pracownicy i współpracownicy, właściwie dobrani, decydują potem o tym, w jakim kierunku firma ma się rozwijać, jakie rynki zdobywać.

Można to metaforycznie porównać do jazdy autobusem. Najważniejszy jest silny wewnętrznie, ale opanowany kierowca. Następnie ważni się ludzie, czyli jego pasażerowie. Dopiero potem liczy się to, gdzie jadą. Nie na odwrót.

Ta metafora doskonale przedstawia, jak istotne w procesie rozwoju firmy jest zatrudnianie, a potem wdrażanie do pracy właściwych ludzi. To dopiero z nimi skuteczny przywódca powinien ustalać cele strategiczne i operacyjne dla całej firmy. Jest to kolejny wniosek, który zaprzeczył powszechnym przekonaniom w świecie biznesu.

3. Konfrontacja z rzeczywistością

Wybitne firmy przejawiają jednocześnie dwie sprzeczne ze sobą tendencje w myśleniu:

• Po pierwsze, widzą świat, taki jaki jest, ze wszystkimi jego trudnościami, z realnymi przeszkodami w realizacji zaplanowanych celów. Patrzą obiektywnie na to, co aktualnie się dzieje, i obiektywnie przewidują to, co stać się może niebawem.
• Jednocześnie, te same wybitne firmy przejawiają trudną do udokumentowania czy opisania wskaźnikami, swoistą wewnętrzną wiarę, że zwyczajnie sobie poradzą. Wyznają podejście, że „jakoś to będzie”.

4. Siła koncentracji

Wybitne firmy koncentrują swe działania na trzech obszarach jednocześnie:

• Na obszarze, gdzie pracują z największą pasją,
• Na obszarze, w którym mogą być najlepsi na świecie,
• Na obszarze, w którym mogą najwięcej zarobić.

Wybitne firmy nie działają albo na jednym polu, albo na drugim. One działają na styku wszystkich trzech pól, i stale utrzymują na nim swoją koncentrację.

5. Dyscyplina pracy

Należy zauważyć, że jest to czynnik piąty, zatem istotny, ale głównie wówczas, gdy w firmie pod rządami odpowiedniego szefa, pracują właściwi ludzie. Wytworzenie w organizacji kultury dyscypliny zastępuje biurokratyczne procedury i nie wymaga nadmiernej kontroli. Kiedy każdy pilnuje sam siebie, powstają doskonałe osiągnięcia, nawet bez sztywnej struktury organizacyjnej i hierarchii stanowiskowej. Powstaje autentyczny etos pracy, który napędza wyniki firmy od jej wnętrza.

6. Technologia

Badaczy zaskoczył fakt, iż sama technologia nigdy nie decyduje bezpośrednio ani o doskonałości firmy, ani też o jej upadku. Dopiero połączenie jej z powyższymi wytycznymi daje fenomenalne rezultaty. Kiedy pytano pracowników czy prezesów wybitnych firm, co ich zdaniem zaważyło na światowym sukcesie, wyjątkowo rzadko wskazywali na ten akurat czynnik.

Wielu pracowników i prezesów nie tylko nie rozumiało technologii, ale też się jej w pewien sposób obawiało. A mimo tego, wdrażali najnowocześniejsze i nie raz pionierskie rozwiązania na swoim rynku.

7. Długotrwały proces

Ostatnim wnioskiem z badań jest stwierdzenie, że firma rzadko kiedy uzyskuje swą wybitność dzięki rewolucjom, dramatycznym zmianom czy restrukturyzacjom. Zdecydowanie częściej jest to proces powolnej transformacji, będącej efektem co najmniej kilku udanych skoków.

Osoby zainteresowane powyższym tematem znajdą więcej szczegółowych informacji w polecanej w świecie biznesu książce Jima Collinsa – „Od dobrego do wielkiego.”